Kiedyś i dziś

Co to miało dzisiaj być? Dalsze zwiedzanie? O nie nie, Moi Państwo, tak dobrze nie będzie, bo się Wam w głowach poprzewraca od tego chodzenia... Pochodzimy znowu jutro, a dzisiaj będzie żelazny temat czyli "ło kotkach" (a tak naprawdę to nie miałam dziś internetu przez cały dzień i po kilkugodzinnej walce z dostawcą jestem wprost wykończona, ważne że w końcu dowieźli i mogę zapodać małe conieco).
Często pisałam że Tiguś nie za bardzo lubi Migusię, że się ciągle przyzwyczaja, że "bawią się" razem, czyli ganiają tam i z powrotem, wydają z siebie dźwięki z piekła rodem i machają łapami, na szczęście tylko te mniejsze łapy uzbrojone w pazury (jak ten biedny Tiguś to wytrzymuje?), ale jednak przeglądając zdjęcia co nieco udało mi się z rozrzewnieniem wyseparować.
To zobaczmy razem, jak to leciało... kiedyś i dziś, dosłownie - dziś (!)

Na samym początku było tak: 

Coraz bliżej, ale jednak w pewnej odległości...

Pewnego dnia, po raz pierwszy tak... łapka w łapkę...

... albo podstępne zagarnianie cudzego terenu.

A jak się nudzili...

... to się budzili...

... żeby potem ładnie dupka w dupkę

albo jakoś tak...

W każdym razie, po upływie dwudziestu miesięcy razem...

... nie kochają się, a jednak...

Te dwa ostatnie zdjęcia to bardzo świeże, z ostatniego tygodnia. Widzicie, jaka jest różnica w wielkości? Migusia to już dorosła kotka, ale ona chyba nigdy nie wyrośnie. Chociaż, coś jej się poprzestawiało w wewnętrznym programie żywieniowym, bo nigdy wcześniej nie jadła z Tigusiem, nie przychodziła razem z nim na jedzenie, mokrą karmę tylko liznęła kilka razy i sobie szła. Odkąd on zachorował i wrócił do formy, czyli od jakiegoś tygodnia, mam dwa koty czekające na poranną i popołudniową michę, każde ze skupieniem wylizujące swoją do ostatniego ździebełka,  tylko Tiguś jak zwykle się nie spieszy, delektując się każdym kęsem, a Migunia, ech, w każdym razie zajmuje jej to o jedną trzecią czasu mniej. Jak tak dalej pójdzie to jeszcze mi urośnie :-)

A teraz coś dla osób o mocnych nerwach, żeby nie było że nie uprzedzałam...

Wspomniałam że Tiguś na pewno już ozdrowiał bo codziennie, i to naprawdę codziennie, znajduję trupy w domu. No to teraz znajduję je podwójnie. Oto co przyniósł Tiguś dzisiejszego ranka:

A oto co przyniosła Migusia. Żeby nie było że kłamałam...

Do jutra. Miłego wieczoru (nocy!)