Oby przetrwać

Moje życie zmieniło się z radosnego i pełnego uroków w nędzną wegetację mającą na celu przetrwanie do dnia jutrzejszego. Moja choroba, jak było do przewidzenia, przybrała oczekiwany obrót, bo tak jest kurna zawsze, jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło mieć przeziębienia, które nie skończyłoby sie zapaleniem zatok. Inaczej z grypą czy innym poważnym wirusem, jak przylazł tak wyłazi, ale zwykłe przeziębienie u mnie zawsze kończy się antybiotykiem. Na szczęście dzieje sie to tak rzadko, że nigdy nie pamiętam. I zawsze, kurde, zawsze mam nadzieję że jednak przejdzie, że się wyczyści. I zawsze się rozczarowuję. No cóż, idę jutro do lekarza i będę przekonywać że antybiotyk jest mi konieczny. Zresztą, nigdy nie musiałam długo przekonywać, wystarczyło im popatrzeć na objawy. Czy naprawdę musi mnie to wszystko spotykać i to właśnie dokładnie teraz??