Dźwięk ciszy

Jest to jedna z moich ulubionych piosenek. Wczoraj wpadła mi w ręce nowa heavy metalowa wersja. Z wielkim powątpiewaniem odtworzyłam jadąc w samochodzie i... oniemiałam. Taka sama a zupełnie inna, zaczynająca się miękko, powoli narastająca emocjami, z ostrym zakończeniem.

Jak pisał twórca piosenki, Paul Simon, "... mamy ludzi nie będących w stanie dotknąć innych ludzi, nie będących w stanie kochać innych ludzi. Ta piosenka jest o braku komunikacji."

Z pewnością każdy zna ten utwór. Ale z pewnością nie każdy w takim wykonaniu. Zapraszam. Pod spodem tłumaczenie, moje własne.

Witaj ciemności, stara przyjaciółko
Przyszedłem by znów z tobą pomówić
Ponieważ wizja, zakradłszy się cicho
Pozostawiła swe ziarna gdy spałem
I wizja ta, zasiana w mym umyśle
Wciąż pozostaje
Pośród dźwięku ciszy

W niespokojnych snach szedłem sam
Wąskimi kamiennymi uliczkami
W aureoli ulicznej lampy
Postawiłem kołnierz, z zimna i wilgoci
Kiedy moje oczy przeszył błysk światła neonu
Który rozdarł noc
I dotknął dźwięku ciszy

I w nagim świetle zobaczyłem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej
Ludzi rozmawiających nie mówiąc
Ludzi słuchających nie słysząc
Ludzi piszących pieśni których brzmieniem nigdy się nie podzielą
I nikt się nie ośmielił
Zakłócić dźwięku ciszy

"Głupcy", rzekłem, "Nie rozumiecie
Że cisza rozrasta się jak rak
Usłyszcie moje słowa, abym mógł was nauczać
Chwyćcie moje ręce, abym mógł was dosięgnąć''
Lecz moje słowa, jak ciche krople deszczu, opadły
I odbiły się echem w studniach ciszy

A ludzie kłaniali się i modlili
Do neonowego boga, którego sami stworzyli,
I znak rozbłysnął ostrzegawczo
I słowa które uformował
I znak głosił "Słowa proroków są zapisane na ścianach metra
I w klatkach kamienic"
I szeptał w dźwięku ciszy