A już myślałam że wychodzę na prostą

Czuję się fatalnie. Nie wiem co się dzieje. Wyspałam się, wydawało się że wszystko ok, a tu masz, dupa blada... Już wczoraj niewyraźnie się czułam, ale myślałam że to zwyczajne weekendowe zmęczenie, a w tej właśnie chwili ledwo zipię. Ciśnie mnie w klacie, leddwo oddycham, bolą mnie kości i stawy, bolą mnie plecy, boli mnie oddychanie, chodzenie boli, ale leżenie też. Nie mam apetytu ale jestem głodna od czasu do czasu więc jem. Nie chudnę, nie tyję ale czuję się spuchnięta. Pobolewa mnie tez brzuch i okolice nerek, to ostatnie to nie nowina bo przecież wiem że się tam kamyczek hoduje. Czuję się tak:

Już nawet mnie pokusiło żeby w internecie poszukać co mi jest, ale przecież to beznadzieja jakaś. Okazuje się że mam prawie wszystkie choroby świata łącznie z ciążą. No i za co to wszystko? 

Sześć długich tygodni mnie męczyło nie-wiadomo-co, jak mi trochę przeszlo to zaczęłam jeść witaminy żeby się wzmocnić, pić sok z buraków i żurawiny, przestałam nawet pić alkohol. I co? Zaczęłam się lepiej czuć, poczułam się bardziej żyjąco przez parę dni i znowu zdycham. Nie na grypę. Lekarza mam umówionego za trzy tygodnie. Niech to szlag. Co obstawiacie?