...
Styczeń
Styczeń
Iwona wita czytelników w Roku Szczura i zastanawia się, czy to będzie lepszy rok (ekhem, ekhem, ha ha ha - będzie mogła powiedzieć po roku). Chłop rozmontowuje choinkę w salonie, ale Iwona po zjedzeniu kolejnego pączka przejmuje pałeczkę, bo uważa, że sama lepiej macha sekatorem i siekierą.
Następnie wspomina wakacje na Bliskim Wschodzie, ze szczególnym uwzględnieniem Dubaju i Dohy i wciąż zmaga się z dreszczem horroru pozostawionego przez Abu Dabijskie rollercostery. W telewizji występują pierwsze wzmianki o nowym wirusie w Chinach.
Luty
Małżenstwo B kupuje wakacje na Sri Lance, po czym następuje dokładne i obszerne planowanie wyjazdu, połączone z zakupami najpotrzebniejszych ubrań i środków przeciw komarom. Oboje pan i pani B przechodzą dziwną chorobę połączoną z biegunką, którą przekazują dalej, ponieważ okazuje się zaraźliwa. Najgorsze, że w przekazaniu biorą udział osoby starsze w postaci ojca lat siedemdziesiąt siedem i dziadka lat dziewięćdziesiąt dziewięć. Który to w prezencie urodzinowym dostaje biegunki na statku w podróży po Wyspach Kanaryjskich. Iwonie ciężko jest się pogodzić z tym, że zdołała zarazić innych ludzi i od tej pory trzyma się od wszystkich z daleka. Coraz więcej przypadków koronawirusa na świecie i coraz więcej informacji, do których Iwona podchodzi z umiarem i bez paniki.
Marzec
Iwona sprzedaje kozaczki, poznaje nowe ludzkie perwersje i zboczeństwa, po czym dywaguje na temat własnych zboczeństw i perwersyj. Przy tym wszystkim próbuje zmienić wagę z morsa na fokę, z miernym skutkiem, za to z depresją powstałą na skutek tymczasowego zaniechania czekoladek. Z powodów zdrowia psychicznego nie udało się całkowicie zaniechać alkoholu. Wciąż napływają nowe wieści o szalejącym wirusie, niektóre powodują u Iwony śmiechową padaczkę. Zaczyna się wysyp fejkniusów w internecie. Na całym świecie coś się kroi, bo ze sklepów zaczyna znikać papier toaletowy. Na szczęście małżeństwo B ma zapas z lutego, ale w ramach oszczędności państwo B planują robić dwójeczkę w pracy, może wystarczy tego papieru do końca pandemii. Zaczynaja się nowe regulacje i zalecenia w celu ochorony przed wirusem. Iwona wciąż czuje się fatalnie, fizycznie i psychicznie. Dostaje paczkę maseczek z Chin i szykuje się do pracy z domu. W domu państwa B nawiedza Nowy Kot, nie bojący się ani ludzi ani kamieni rzucanych w płot, za to szczający po kocich klapkach. Boris Johnson ogłasza lockdown. Nie zważając na zakaz przemieszczania się do rezydencji państwa B przybywa nowy gość – w osobie znanego już bażanta.
Kwiecień
Iwona bardzo opornie przyzwyczaja się do pracy w domu, śledząc codzienne statystyki i sprawozdania z całego świata. W pewnym momencie gubi dzień i traci głowę, ale cierpliwie ogląda filmiki na Youtube, który stał się podstawową formą rozrywki w czasie pracy. Iwona namawia Chłopa na codzienną jogę o poranku, parzy mu podwójną herbate z melisy na uspokojenie i piecze sernik, bo przecież jest wielkanoc. W połowie miesiąca robi się bardzo filozoficzna i stosuje się do własnych zaleceń, ale potem przychodzi frustracja i wkurw. Iwona wyklina na rząd, na królową, na Churchilla, pije dżin z tonikiem i robi syrop z mniszków. A na koniec z żalem oznajmia, że gdyby nie pandemia to właśnie byłaby w tej chwili na Sri Lance, popijając sok z kokosa.
Maj
Iwona poznaje kolejne sekrety pracy zdalnej, po czym udaje się na zasłużony urlop od tejże. Państwo B spędzają go na plaży w Los Ogrodos, popijając drinki i inne napoje oraz świętując urodziny Chłopa i rocznicę ślubu Tortem Bardzo Czekoladowym. Iwona odkurza blog z mchu i paproci, narzekając na wszystko, a przede wszystkim na straconą Sri Lankę. Brak kontaktu z ludźmi doprowadza ją do rozpaczy.
Czerwiec
Iwona nie pisze na blogu, nie czyta blogów i w ogóle nie robi nic, co kiedyś lubiła robić. Z wyjątkiem korzystania ze słońca, które na szczęście świeci pod dostatkiem, nawet w Szkocji. Uczy się za to innych rzeczy, jak kręcenie hula hopem, albo nowe pozycje jogi. W ramach walki z systemem dużo chodzi i ogląda telewizję. Państwo B wspólnie ze znajomymi organizują cotygoniowe wirtualne wieczorki towarzyskie, polegające na rozwiązywaniu quizów, piciu alkoholu i normalnej ludzkiej rozmowie. Jakoś trzeba żyć. Razem z parą drugich dziadków łamią prawo i świętują pierwsze urodziny jedynej wnuczki w mieszkaniu tejże. Iwona szlifuje formę i lepiej oddycha, zauważając, że coś jest z nią nie tak. A właściwie wiele rzeczy, razem z grzywką. Pod koniec miesiąca rzuca gumę.
Lipiec
Iwona wciąż spaceruje i nawet to nagrywa. Na szczęście jeden tylko raz. Państwo B dostają wnuczkę na weekend i jakoś sobie z nią wspólnie radzą, ale lekko nie jest. Następnie jadą do Yorkshire odwiedzić dawno niewidzianego teścia i dziadka. Zbierają różne owoce na farmach i jeszcze za to płacą, po to tylko żeby te owoce zostały umieszczone potem w słoikach po dżemie. Na nocnym spacerze po plaży natykają się na młodą fokę. Tak o. A potem uczą się chodzić w maskach ochronnych. Jak trza to trzeba.
Sierpień
Iwona wciąż nie pisze na blogu, zamieszcza tylko ogłoszenia parafialne. Skały się nie zesrały. Państwo B wybierają się w podróż po Szkocji. Highlandy i te sprawy. Dwa tygodnie spędzone trochę w cywilizacji, trochę w dziczy. Wycieczka tak zwaną trasą NC500 – czyli szkocką Route 66, ale mało ze sobą mają wspólnego tak naprawdę. North Coast 500 to 830 kilometrów wspaniałej widokowej trasy, głównie wzdłuż wybrzeża, często jednojezdniową drogą wśród owiec. Państwo B śpią codziennie w innym miejscu i mają okazję zobaczyć całkiem pokaźny kawał kraju wraz ze zjawiskami przyrody. Przełażone kilometry dają w kość ale resetują świetnie. Iwona wraca do domu z odświeżoną głową pełną wrażeń i obietnicą powrotu w tę samą trasę tylko tym razem w drugą stronę.
Wrzesień
Państwo B wybierają się w Highlandy, na jeden dzień tylko, zdobywać SZCZYT. W ciągu długich dziewięciu godzin udaje im się zdobyć dwa szczyty blisko siebie położone, na ostatnich nogach udaje im się zwlec z góry poprzez mokradła i torfowiska, mocząc całkowicie buty i skarpety. Iwona zauważa, że te góry są zupełnie inne niż jakiekolwiek góry. A na pewno te polskie. Zjadają wszystkie zapasy i wypijają całą wodę, której wzięli ze sobą stanowczo za mało. Wskutek tego Iwona zmuszona jest napełnić butelkę wodą ze strumienia, po czym wypija ją i nie umiera. Nie choruje nawet. Pewnie ta woda jest święcona jakaś.
Październik
Iwona maluje swój pierwszy obraz. To tylko Paint by Numbers, czyli malowanie po numerach, ale jest cała podniecona i postanawia zostać artystkom. Zaczyna swój drugi obraz, też po numerach. Wkłada dużo pracy w technikę i ulepszanie obrazu, bo wiele rzeczy się po prostu nie zgadza. Kto widział, żeby kościół miał pokrzywioną dzwonnicę?
Państwo B stawiają kamień milowy na drodze do nowoczesności i odbierają z salonu nowiutki, dopiero co wyprodukowany, zamówiony dwa miesiące wcześniej, samochód elektryczny. Objeżdżają tym samochodem całe województwo, poszukując darmowych źródeł energii. Iwona, tak dotychczas przeciwna samochodom elektrycznym, przekonuje się, że jazda takim samochodem to nie tylko frajda ale ogromne poczucie bezpieczeństwa. Samochód jest właściwie Chłopa, ale ten widząc zazdrosną minę żony wciąż zapewnia, że samochód jest ich i że przecież ona będzie nim jeździła do pracy. Iwona pyta - do jakiej pracy??
Listopad
Dalszy ciąg restrykcji nie pozwala Państwu B na wyjazdy poza granice województwa, ale i tak stają się kryminalistami, objeżdżając swym nowym samochodem elektrycznym zwanym Robert sąsiednie województwa i mieszczące się tam parki krajobrazowe i farmy. Robert łapie pierwszą gumę, co opóźnia spacer w okolicach kaplicy Roslyn, ale niezmordowani Państwo B co zaplanowali to uskuteczniają, wędrując po lesie w ciemnościach. Iwona kończy drugi obraz i maluje kredkami całkiem realistycznie wyglądającą wisienkę, a następnie imponującego kolorowego koguta. Kamień milowy w zostaniu artystkom zostaje właśnie położony. Iwona maluje jeszcze ślicznego króliczka, ale nie kończy bo się wkurzyła na kredki. Po koniec miesiąca zmusza się do przejażdżki swoim samochodem z napędem diesla, w celu przewietrzenia silnika i żeby całkiem nie zardzewiał. W związku z powyższym Iwona stwierdza, że jej dotyczczasowe auto z gatunku uznanych powszechnie za luksusowe jest kupą złomu, który nie dość że spala paliwo, to jeszcze trzeba nim kierować i zmieniać biegi. Phi!
Grudzień
Państwo B dokonują zakupu żywej choinki w Ikei, Iwona maluje ptaszka akwarelami i spędza wieczór opiekując się wnuczką. Wspólnie z rodziną planują święta, ale plany niestety muszą ulec zmianie z powodu kolejnych restrykcji. Iwona wraca do pisania na blogu, tworzy haiku i maluje szafę. Ma kaca po szampanie, drinkach i koktajlach, które się leją strumieniami na świątecznej zabawie przez internet. W połowie grudnia wybiera się na urlop, który spędza na porządkowaniu ogródka i lepieniu pierogów. Udaje jej się zaszczepić koty przed świętami, piecze sernik i makowiec. Święta mijają na gadaniu z rodziną przez internet, grach w planszówki i nicnierobieniu. Noc sylwesterowa była fajna i długa, impreza online się bardzo udała, a pozytywny efekt był taki, że państwo B nie musieli z niej wracać do domu :-)
