Więc.
Z lotniska zawożą nas do portu, gdzie zabierają nam walizki i dokonują na nas wszystkich formalności, w czasie gdy walizki wędrują do przydzielonych nam kabin. Jak już dostaniemy karty pokładowe, które są jednocześnie kluczem do kajuty, dowodem osobistym i kartą płatniczą, udajemy się na statek. Tam przy mostku pokładowym stoi stanowisko do prześwietlania bagaży, bagaże są prześwietlane przy każdym wejściu na statek. Zanim jednak wejdziemy, pan witający nas na mostku pokazuje nam stanowisko z płynem dezynfekującym, którym musimy przetrzeć ręce za każdym razem kiedy wracamy na statek.
Statek z zewnątrz wygląda tak:
Nasz nazywał się Majesty. Thomson Majesty. 10 pokładów, kabiny zaczynają się od 3-go poziomu.
Korytarze wyglądają mniej więcej tak:
Jedna z trzech klatek schodowych. Schody i windy znajdują się w przedniej, środkowej i tylnej części statku, na każdym piętrze jasno i wyraźnie pokazana jest mapa, gdzie jesteśmy i co jest gdzie na każdym piętrze.
Tak wygląda standardowa kajuta zewnętrzna
A tak standardowa kajuta wewnętrzna. My na szczęście mieliśmy wewnętrzną, bez okna ale za to przestronniejszą i z lodówką. W mniejszych lodówki niestety nie było.
Kabiny sprzątane są dwa razy dziennie, codziennie po południu znajdowaliśmy takie kompozycje (był oczywiście także abońdź, ale gdzies mi fotkę wcięło):
Na statku jest wszystko. Sklepy z artykułami pierwszej potrzeby, takimi jak dizajnerskie ciuchy czy okulary, alkohol w litrowych butelkach czy papierosy w całych wagonach.
Jest kilka restauracji, z obsługą kelnerską lub w postaci samoobsługowej, do wyboru. Dla wybrednych i tych z cięższym portfelem jest restauracja a-la-carte, gdzie obiad dziewięciodaniowy kosztuje około 20 funtów, czyli taniocha, ale po co pacić skoro jedzenie w pozostałych restauracjach jest za darmo? A jak się chce coś czego nie ma w menu (na przykład frytki z keczupem) to i tak zrobią i przyniosą. Jedyna niedogodność to taka że za napoje alkoholowe trzeba płacić. Ale można sobie zakupić za zewnątrz i samemu robić drinki. Nie ma problemu.
Górny pokład statku to opalarnia. Nie mylić z palarnią, bo dla palaczy są specjalnie wydzielone miejsca.
Przy basenach cały dzień gra muzyka i organizatorzy zajmują się zabawianiem gości. Zabawianie odbywa się na różnych pokładach, bo nie każdy ma ochotę siedzieć przy basenie. Konkursy, pokazy, zagadki, quizy, gdy, dla każdego coś dobrego.
Czasami zapląta się jakiś zabłąkany ptaszek.
Selfie :-)
Wieczorami życie przenosi się do wewnętrz. Na Majesty są dwie sale widowiskowe, kasyno, kilka kameralnych i mniej kameralnych barów, klubów i sala dyskotekowa. Fireworks Lounge wygląda tak:
Organizowane są tutaj quizy z nagrodami oraz fajne konkursy dla uczestników, jak na przykład ten poniżej, gdzie decydowaliśmy która płeć jest bardziej inteligenta. Kupa śmiechu przy takim konkursie.
Dodam że ja też brałam udział w jednym takim kunkursie na scenie, chodziło o pracę zespołową (który team jest najlepszy) i zajęliśmy z moim partnerem pierwsze miejusce, wygrywając torbę i butelke wina. Powiem że jest to cholernie nerwowe przeżycie, bo na sali siedzi kilka setek ludzi. Aby pokonać rywali, najpierw musieliśmy prawidłowo powtórzyć dwie sztuczki magiczki. Mój partner miał spowodować zniknięcie butelki (balonowej) którą ja trzymałam w ręce, a potem ja musiałam wbić mu miecz w gardło i wyciągnąć. Ludzie umierali ze śmiechu. Kolejna runda polegała na zaprojektowaniu ubrania i zaprezentowania go na partnerze. Do dyspozycji projektanta (czyli mnie) były.... trz czarne worki na śmieci :-))) Wygraliśmy obie rundy z ogromną przewagą i przy wielkim wsparciu widowni. W rudzie finałowej mieliśmy zapamiętać przedmioty które hostessa przenosiła po scenie i potem wymienić 10 z nich w ciągu 30 sekund. Wymienilśmy wszystkie 20! No i wygraliśmy winko, które sobie smacznie leżakuje do tej pory w celu znalezienia stosownego czasu na jego spo.życie.
Jest też kilka kameralnych barów, w których można sobie posiedzieć w ciszy i spokoju, słuchając niestandardowej muzyki na żywo. Poniżej jedna z wykonawczyń podczas próby.
Ale hitem każdego wieczoru były występy zespołu taneczno-muzycznego na żywo. Każdy wieczór w innej tematyce, W Jubilee Lounge (Sala Jubileuszowa) nie wolno robić fotografii ani nagrywać ze względu na prawa autorskie. Wyjątkiem jest ostatni wieczór, kiedy po występie cały zespół pozuje do wspólnej fotografii. Ten wieczór był wyjątkowy. Zobaczyliśmy przedstawienie złożone z fragmentów kilku największych musikali, z końcowym hitem w postaci Les Miserables (Nędznicy). Muszę tu nadmienić że jest to mój największy musicalowy faworyt, więc kiedy usłyszałam pierwszą pieśń (Eponine - On my own), łzy popłynęły mi do oczu i nie chciały przestać płynąć do końca.
Taka mientka jestę.
No ale powracając do innych atrakcji, nie odbyło się bez tych prezentowanych przez członków załogi i pracowników statku. Jednym z nich był wieczór "Majesty ma talent", gdzie kucharze, kelnerzy i sprzątacze płci obojga tańczyli, śpiewali i przedstawiali skecze komediowe. No ale tego nie mogliśmy fotografować. Mogliśmy za to fotografować to co widzicie na zdjęciach poniżej. Wykonanie na żywo rzeźby lodowej. Chłopak jest pomocnikiem kucharza, pochodzi z Malezji, jego ojciec jest profesjonalnym rzeźbiarzem lodowym i syn oczywiście odziedziczył uzdolnienia po ojcu.
Z innych ciekawostek, to graliśmy w kręgle na dywanie, w wariackiego golfa, w ping-ponga i óżne takie śmieszne gry, no i degustowaliśmy wina. Przyznam że organizator iał niezłą wiedzę z zakresu win i... wybrał chyba najlepsze marki jakie mieli na pokładzie. Były pyszne.
Na koniec muszę dodać, że na takich czystych wakacjach nie byłam jeszcze nigdy. Statek wręcz błyszczy. Wszystko, ale to zupełnie wszystko jest polerowane, ścierane, czyszczone, odkurzane, od rana do wieczora. Wszystkie kąty, barierki, poręcze, ściany, sufity, cały statek wewnątrz i w porcie także na zewnątrz. Przed wejściem do każdego baru i restauracji stoi pracownik z płynem dezynfekcyjnym i psika gościom na ręce.
Tak więc, Moi Mili, w wielkim skrócie opowiedziałam Wam jak wygląda życie na pokładzie statku wakacyjnego. Dla każdego co dobrego. A teraz kilka migawek morskich, bo nie mogłam się powstrzymać.
Zapraszam na dalszą część opowieści niebawem.
