O dzieciństwie słów kilka

Tak mnie naszło, bo wspominaliśmy wczoraj z synem jego przeszłość. Poszło o bajki Disneya. Otóż dowiedziałam się że pozbawiłam swoje dzieci dzieciństwa bo syn nie ogladał "Pięknej i Bestii". Którą to obejrzał wczoraj pod naciskiem dziewczyny, która poczuła się sentymentalna z powodu urodzin własnych.
No jak nie oglądał jak oglądał? - pytam się. A "Lilo i Stich"? "Król Lew", "Królewna Śnieżka", "Mała Syrenka", "101 Dalamaytńczyków"? A Pokahontas, Mulan, Pinokio czy wreszcie - o zgrozo - Kubuś Puchatek? No ale na "Anastazję" to zabraliśmy tylko córkę. Kto zabrał, ja się pytam? Przecież z ojcem poszła, bo ty powiedziałeś że na babskie filmy nie będziesz chodził i zostałeś ze mną w domu oglądając "Ksenę". A poza tym, "Anastazja" nie była Disneya. A poza tym, na Disneyu świat się nie kończy, do teatru lalek chodziliśmy co tydzień. No, on słabo pamięta, jakieś smoki, jakieś arbuzy... Za to Ksenę pamięta doskonale. I Herkulesa. I że mu rodzice nie pozwolili Władcy pierścieni oglądać, zreszta zrozumiał po latach dlaczego, bo kiedyś ukradkiem, u babci będąc, zakradł się za fotel w salonie i zobaczył Golluma. To dlatego przez dłuższy czas nie mogliśmy wyjść z jego pokoju dopóki nie zaśnie, a ja głupia myślałam że lubi jak mu się bajeczki czyta...
Ja za to to miałam do dupy dzieciństwo. Nikt mi nie czytał, więc się nauczyłam sama dość szybko, mówią że w wieku trzech lat czytałam "Poczytaj mi mamo" i chyba tak było, bo w wieku pięciu lat czytałam po rosyjsku i to akurat dokłądnie pamiętam. Ale to nie o czytanie chodzi, tylko ogólnie, o rodzinę. Nigdy nie wychodziliśmy razem na spacery, nigdy nie byliśmy na żadnych wczasach. Nigdy nie byłam z rodzicami w kinie czy nawet w kawiarni. Mama zabierała mnie owszem, na działkę, na której nudziłam się świetnie, bo co małe dziecko może robić na ogrodowej działce. A pomagać mi się nie chciało. Za to bardzo szybko zostałam mamusią, bo musiałam się opiekowac młodszą o trzy lata siostrą, więc wszędzie ją ze sobą zabierałam, bo co miałam zrobić. Ja sześć lat, ona trzy. Nikt się wtedy nie przejmował widząc małe przeciez dzieci łażące po trzepakach czy drzewach. Byłam grzeczną dziewczynką, więc mama nie bała się mnie z siostrą zostawić, bo nigdy nie oddalałam się z podwórka. A potem urodziła się kolejna siostra i miałam już dwójkę do opieki. Nikt mnie nie namawiał, nikt mi nie kazał. Tak było i już. Matka owszem, karmiła nas i opierała, ale spacery to już nie mieściły jej się w głowie. Taka strata czasu. Bo inne rzeczy są ważniejsze w życiu, na przykłąd sprzątanie.
Mama moja zawsze tylko sprzątała. Latała z tą ścierka po całym domu wycierając kurze non stop, odkurzając, szorując podłogi, dywany, generalne sprzątanie domu co miesiąc. Generalne to znaczy wszystko z szafek i półek, wymyć, wyczyścić i z powrotem poukładać. Nienawidziłam, jak mi wszystkie ubrania wywalała z szafy żebym poukładał porządnie w kosteczkę. Bo moja kosteczka kuźwa nierówna była!
Dzieciństwo to czas na zabawę i naukę, ale także czas na poczucie bezpieczeństwa i komfortu, na poczucie miłości i zrozumienia. Czas rodzinny, czas kiedy rodzice powinni przekazać dziecku wiedzę o świecie i uczestniczyć w jego życiu, czas który powinien być spędzony wspólnie, jak najbardziej się da.
Ja tego wszystkiego nie miałam. Kocham swoich rodziców, ale mam do nich żal że nie dali mi tego wszystkiego co ja dałam swoim dzieciom. Nie chodzi tu wcale o pieniądze. Chodzi o poświęcony czas. Bo przecież można pracować na całym etacie i pomimo to znaleźć czas na wspólne zabawy z dziećmi, na spacery, na wyjazdy do lasu, nad jezioro, nad morze, w góry, do parku czy gdziekolwiek. Można obejrzeć z dzieckiem film, niekoniecznie w kinie. Można poczytać dziecku na dobranoc. A także w ciągu dnia. Można się razem zdrzemnąć jak już się ledwie na oczy patrzy, przytulając dziecko do siebie. Można razem rysować, układać, gotować. Można pozwolić dziecku porozkładać zabawki po całym pokoju a nawet dwóch, a potem razem z nim posprzątać bałagan. Można.
Ja tego wszystkiego nie miałam.
Dzieciństwo to nie tylko pokemony i bajki Disneya...

Nowe oblicza Iwony A.

W niedzielę odkryłam coś co wszystkie dzieci znają już od dawna, w tym moje własne oczywiście też. Więc pół dnia robiłam to co robią wszyscy dorośli, którzy zdążyli już poznać tę zabawę. 50 odcieni czegoś tam, he he he. Można robić to pojedynczo, ale równie świetnie wychodzi w parach. Doprawdy wyczerpujące to zajęcie. Można się przy tym posikać. Ze śmiechu.
Dziś zaprezentuje Wam swoje najciekawsze nowe wcielenia, nowe oblicza Iwony A.

Maria Antonina Iwona Szesnasta. 

Tusz do rzęs chyba Burżła, bo nie pamięta żeby Dior dawał TAKIE efekty.

Iwona po zbyt długim wpatrywaniu się w chomika w klatce. Skąd ona chomika wytrzasnęła pośród szczurów, pozostanie niezbadaną zagadką. 

Iwona na wiadomość że dzieci wracają z dalekiej podróży. Ma nadzieję że nie przełoży się to na stan permanentny, bo czego jak czego ale Iwona wprost nie znosi swoich wystających policzków.

Iwona przed porannym goleniem. Założyła się bowiem z Chłopem kto dłużej wytrzyma. Wygrała.

Iwona Flirtująca. Tuż przed puszczeniem oczka.

Iwona O Nieco Opadłych Uszkach. Dobrze że cycki nie tak całkiem opadły jeszcze, chociaż naukowacy wciąż sprzeczają się w udowadnianiu co gorsze.

Iwona Kici Kici chodź do mnie, króliczku. Albo kotku, niech Wam będzie. To jedyna czapka, w której Iwona wygląda. 

Iwona Joł Luz. Złote bryle, skóra i komóra.  

Iwona Ucieszona. Na wieść że znowu wygrała całe 2,60 w totolotka, nie posiadła się z radości. Będzie na gumę do żucia.

Kto rozpoznaje czym się bawiłam? Kto się do zabawy dołączy?

Chómor na piontek

A może kogoś rozśmieszę dla odmiany?

Zapraszam.

*****

Jadą w pociągu psycholog i bogaty Ruski. Nudno się zrobiło Ruskiemu więc zagaduje psychologa:
- Słuchaj, zabawimy się. Będziesz zgadywać moje myśli. Za każdą odgadniętą dam ci sto dolców.
Psycholog trochę wystraszony:
- No, wiesz, nie jestem wróżką i nie umiem czytać w ludzkich myślach.
- Eeee tam.
- Ok, więc wracasz zapewne z długiego wypoczynku. Do domu jedziesz?
- Zgadza się, masz tu sto dolców.
- Miałeś tam pewnie jakąś kobietę, do żony w sumie to byś nie chciał wracać?
- ZUCH! Masz tu jeszcze sto!
- I pewnie byś ją zatłukł zaraz po przyjeździe?
- No, stary, wymiatasz! Masz tu 1000 dolców!
- A co tak dużo?
- A bo to już nie jest myśl, to jest kurna IDEA!


*****
- Nie mogę zrzucić wagi po ciąży.
- Tak sobie tłumacz. Marcinek ma już 21 lat.


*****
Na lekcji religii ksiądz prosi, aby dzieci narysowały aniołka. Wszystkie dzieci rysują aniołki z dwoma skrzydełkami, tylko Jasiu z trzema.
Ksiądz podchodzi i pyta:
- Jasiu, czy widziałeś kiedyś aniołka z trzema skrzydłami?
- A widział ksiądz z dwoma?


*****
Podczas zbiórki kompanii kapral mówi do żołnierzy:
- Ci, co znają się na muzyce - wystąp!
Z szeregu występuje czterech.
- Pójdziecie do kapitana. Trzeba mu wnieść pianino na ósme piętro.


*****
Dwaj wariaci uciekają z wariatkowa. Biegną, biegną, aż tu nagle woda i żadnego mostu. Na to jeden:
- I co teraz?
- Mam pomysł. Ja poświecę latarką na wodę, a ty przejdziesz po świetle, jak po moście.
- Ty chyba głupi jesteś, poje*ało cię całkiem, myślisz, że ja głupi jestem? Ja wejdę ty zgasisz i ja spadnę.


*****
Nauczyciel matematyki zwraca klasówki w pewnej wyjątkowo tępej klasie.
- Muszę z przykrością stwierdzić, że 60% z was nie ma najmniejszego pojęcia o matematyce.
Na to jeden z uczniów:
- Przesadza pan psorze! Tylu to nas nawet nie ma w tej klasie.


*****
Listonosz odchodzi na emeryturę. Mieszkańcy jego rewiru postanowili go pożegnać, każdy na swój własny pomysł. Przychodzi do pierwszego domu, a tam otwiera facet, który bierze listy i wręcza mu czek na 200 zł. W drugim domu dostaje pudełko kubańskich cygar.
W trzecim butelkę dobrej whisky. Przychodzi do czwartego, otwiera mu odziana skąpo, ponętna blondynka. Patrzy na niego kocim wzrokiem i zaciąga do sypialni. Jeden, dwa... pięć orgazmów. Po wszystkim kobieta przygotowuje mu wspaniałe danie. Na sam koniec podaje mu kawę i banknot dziesięciozłotowy.
Facet z lekka zblazowany drapie się po głowie:
- To co pani dla mnie zrobiła było wspaniałe, ale po co mi te dziesięć złotych?
- Zastanawiałam się co panu dać w związku z odejściem na emeryturę. W końcu mąż mi doradził:
"Pie*dol go, daj mu dychę!" A posiłek to już sama wymyśliłam...

*****
Policjant na komisariacie sporządza protokół. Pyta kolegi:
- Jak się pisze "róże"?
- To akurat wiem, bo moja żona ma na imię Róża. U zamknięte i Z z kropką - odpowiada kumpel.
- Ok. Dzięki - mówi radośnie policjant i pisze dalej: "Podejrzany wszedł na balkon po róże spustowej."

Miłego weekendu!