Wesołych Świąt

Co roku o tej porze składamy sobie życzenia. W kraju, w którym mieszkam życzenia świąteczne są proste - Merry Christmas. Czyli po prostu wesołych świat. W Polsce życzenia świąteczne są o wiele bardziej rozbudowane. Życzymy sobie świąt wesołych, zdrowych, spokojnych, pełnych radości i zrozumienia. Ale co tak naprawdę znaczą te zyczenia? Zazwyczaj jest to oklepana formułka, bo tak się robi, tradycyjnie, bez znaczenia. Część ludzi rzeczywiście będzie z zadowoleniem wpieprzać wigilijną kolację lub świąteczny obiad, zależy w jakim kraju i w jakiej cywilizacji mieszkają, bo przecież HALO HALO! Wigilia to zwyczaj tylko w niektórych państwach  kultury chrześcijańskiej. Część ludzi chlapnie sobie kieliszeczek czegoś mocniejszego po wigilii czy winko do obiadu, więc wesołym być przyjdzie im łatwiej i szybciej. A co życzyć komuś, kto będzie zmuszony spędzić je w samotności, w szpitalu, w rozpaczy, w ciemności, w ukryciu, w cierpieniu? Co można jej/jemu życzyć w te święta, skoro i tak wiadomo, że żadno z tych życzeń nie ma prawa ani szansy się spełnić? Jak mam życzyć osobie w żałobie wesołych świąt? Jak mam życzyć osobie w jej być może  ostatnich chwilach - zdrowia, szczęścia, pomyślności?? 

Jedyne co mi przychodzi do głowy w tym momencie to - spokoju i ukojenia.. A dla wszystkich zamiast życzeń, ten wiersz autorstwa Jana Kasprowicza.

Przy wigilijnym stole


Przy wi­gi­lij­nym sto­le

Łamiąc opła­tek świę­ty,

Po­mnij­cie, że dzień ten ra­do­sny

W mi­ło­ści jest po­czę­ty;



Że, jako mówi wam wszyst­kim

Daw­ne, od­wiecz­ne orę­dzie,

Z pierw­szą na nie­bie gwiaz­dą

Bóg w wa­szym domu za­się­dzie.



Ser­cem go przy­jąć go­rą­cym,

Na ście­żaj otwo­rzyć wro­ta —

Oto, co czy­nić wam każe

Mi­łość, naj­więk­sza cno­ta.



A twór­czych po­zba­wił się ogni,

Sro­mot­nie za­mknąw­szy swe wnę­trze,

Kto z bra­tem żyje w nie­zgo­dzie,

Dep­cąc orę­dzie naj­święt­sze.



Wza­jem­ne prze­ba­czyć winy,

Ko­niec po­ło­żyć uster­ce,

A z wal­ki wyj­dzie zwy­cię­sko

Wal­czą­ce na­ro­du ser­ce. 

(źródło: https://poezja.org/wz/Jan_Kasprowicz/23337/Przy_wigilijnym_stole)